Het resultaat van een EPG berekening is de EPC. De EPC is een maat voor de energetische eigenschappen van een gebouw inclusief gebouwinstallatie. Het geeft de verhouding weer tussen het karakteristieke energieverbruik en het genormeerde energiegebruik van de woning. De EPC wordt bepaald aan de hand van de genormeerde methode, de energieprestatie van gebouwen (EPG).

Voor GPR Gebouw is met name het karakteristieke energiegebruik van belang. Het karakteristieke energiegebruik is de som van het berekende primaire energiegebruik voor ruimteverwarming, warmtapwater, ventilatie, verlichting, koeling en bevochtiging, met aftrek van het vermeden primair energiegebruik door elektriciteitsproductie door middel van gebouwgebonden fotovoltaïsche cellen. Het karakteristieke energiegebruik per m² gebruiksoppervlak is bepalend voor de GPR-score die behaald wordt binnen 1.1 Energieprestatie.

Het genormeerde energieverbruik is afhankelijk van de verwarmde zones in de woning en de totale verliesoppervlakte van de woning.

Volgens het Bouwbesluit 2006 moesten nieuwbouwwoningen voldoen aan een EPC van 0,8. Deze waarde is dan ook als ondergrens aangehouden in GPR Gebouw®. Dat betekent de huidige EPC eis die lager is, standaard al hoger scoort dan een 6. Ook voor veel andere gebruiksfuncties geldt dat er sinds 2006 een aanscherping van de eis heeft plaatsgevonden.

Voor de gebruiksfunctie 'Bedrijfsgebouwen' is het volgens het bouwbesluit niet verplicht om een energieprestatieberekening te maken (en de rekenmethodiek van de EPG voorziet hier ook niet in). Daarom is in GPR Gebouw geen energieprestatie in te voeren voor deze gebruiksfunctie, maar wordt op basis van losse maatregelen duurzaam energiegebruik gemeten.